دلايل حرمت روابط دختر و پسر نامحرم:
1. اسلام زن و مرد نامحرم را از صحبت كردن با هم و برخوردهایی كه لازمه‌ی رسيدگی به كارهای روزمرّه است و ضرورت دارد، منع نه‌نموده است؛ البته در صورتی كه بدون هيچ شائبه‌ای بوده و به مسائل ديگر آلوده نباشد(1).
2. حريم نگه داشتن ميان زن و مرد نامحرم در متون روايي و در سيره معصومين ـ عليهم السّلام ـ ذكر شده است؛ سنّت جاري مسلمين از زمان رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ همين بوده و زنان از شركت در مجالس و مجامع منع نمي‌شده‌اند ولي همواره اصل «حريم» رعايت مي‌شده و در مساجد و مجامع حتي در كوچه و معبر زن و مرد مختلط نبوده(2) و درب ورودي زنان در مسجدالنبي ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ جدا بوده است.
3. اسلام مي‌خواهد جامعه عاري از هرگونه نگاه و رفتار هوس‌آلود و سرشار از كار و فعّاليت باشد و زن و مرد فارغ از دغدغه‌هاي شهواني به تحصيل، شغل و ساير امور زندگي برسند، لذا زن و مرد را از اختلاط بي‌حدّ و مرز و زير پاگذاشتن حريم‌هاي عفاف و شرم و حيا باز داشته تا سلامت فرد و جامعه تأمين گردد(3).
4. اگر حساسيتي نسبت به صحبت نمودن و برخوردهاي مستمّرِ دختر و پسر وجود داشته باشد، به روحيّات و سن و شرايط ويژه آن دو بستگي دارد؛ دختر و پسر پس از بلوغ، سرشار از غرايز و عواطف بوده و تأثير پذيري بسياري دارند؛ در اين سنین، حكومت و سلطة غرايز جنسي فراگير مي‌شود و بر اعمال و رفتار و انديشه‌ جوان سايه مي‌افكند. احساس نيازي كه در جوانان نسبت به جنس مخالف وجود دارد باعث مي‌شود كه آنان هر لحظه به دنبال پاسخي براي ارضاي آن و جبران كمبود روحي ـ رواني خود باشند.
در بسياري از برخوردها، دختر و پسر هر چند به بهانه‌هاي گوناگون با هم آشنا مي‌شوند، امّا اندك اندك براساس تسلّط طبيعي غرايز، نگاه و سخن و رفتارشان رنگ و بويي ديگر گرفته و چه بسا بعد از مدتي به يكباره متوجه مي‌شوند عواطف و احساسات و عفت و طهارت آنان بازيچة هوس شده است.
اسلام به نياز طبيعي زن و مرد توجه كرده و ازدواج را بهترين پاسخ براي نيازهاي جسمي و رواني قرار داده است،
و خواهان آن است كه هرگونه ارتباط، تحت ضابطه و در كادر رسمي آن باشد. در سايه ازدواج از هرج و مرج جنسي و بي‌بند و باري ـ كه امروزه جوامع غربي شاهد آن است ـ جلوگيري شده و به نياز طبيعي فرد نيز پاسخ داده شود. اشباع غرايز و سركوب نكردن آن يك مطلب است و آزادي و رفع مقررات و موازين اخلاقي مطلب ديگري است(4) اسلام اصرار فراواني دارد كه مسائل جنسي منحصر در خانه و محيط خصوصي باشد و افراد با خروج از خانه دغدغه‌اي جز فعاليت و تلاش برای كار و تحصيل نداشته باشند و محيط اجتماع عاري از هر نوع كاميابي جنسي باشد؛ فلسفه تحريم نظر بازی(5) و تمتعات جنسي غير قانوني و حرمت خودآرايی(6) براي بيگانه از اينجا نشأت مي‌گيرد.
5. در داستان حضرت يوسف ـ عليه السّلام ـ در قرآن به خوبي در مي‌يابيم انسان در زمينه مسائل جنسي در خطر است و اگر رعايت جوانب احتياط را نكرده و به خدا پناه نبرد طعمه شيطان مي‌گردد. در قرآن مي‌خوانيم «آن زن قصد يوسف نمود و يوسف نيز اگر برهان پروردگار را نمي‌ديد قصد وي می نمود»(7) آيه مي‌گويد ايمان حضرت يوسف سبب نجات او شد و در غير اين صورت به طور طبيعي او نيز در اين راه به خطا مي‌رفت. پس اینگونه برخورد ميان زن و مرد از لغزش‌گاه های او مي‌باشد. در داستان حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ و دختران شعيب مي‌خوانيم هنگامي كه دختر از طرف پدرش شعيب، موسي را دعوت نمود حضرت موسي ـ عليه السّلام ـ گفت: «من جلو مي‌روم و تو پشت سر من راه بيا من از قومي هستم كه پشت زنان نگاه نمي‌كنيم»(8).
در حديثي آمده حضرت علي ـ عليه السّلام ـ كراهت داشت تا به زنان جوان آغاز به سلام كند، و پيرامون حكمت آن فرمود: «ترس از آن دارم كه تحت تأثير صداي او واقع شوم و ضرر آن از ثوابي كه از سلام مي‌برم بيشتر شود»(9)
و در حديث ديگري پيرامون شوخي و مزه‌پراني زن و مرد نامحرم آمده است: «ابوبصير مي‌گويد: به زني در روخواني قرآن مي‌دادم كمي با او شوخي كردم؛ وقتي خدمت امام باقر ـ عليه السّلام ـ رسيدم به من فرمود: چه چيزي به زن گفتي. رنگم پريد و خجالت كشيدم. بعد فرمود: ديگر به طرف آن زن مرو و درس مده»(10).
همچنين احاديثي درباره عذاب كساني آمده كه با زنان نامحرم شوخي و خوش طبعي مي‌كنند(12).
با توجه به آيات و احاديث فوق به خوبي حكم اختلاط و همدوشي‌ها و روابط بي‌حدّ و مرزي كه متأسفانه دارد در سطح جامعه رواج پيدا مي‌كند و حتي به اسم روشنفكري به آن دامن زده مي‌شود مشخص مي‌شود كه برخلاف نص صريح معارف اسلامي و آموزه‌هاي ديني است.

كتبی پيرامون موضوع، برای مطالعه‌ی بیش‌تر:
1. مسألهی حجاب، بخش‌های آغازين و پايانی، شهيد مطهری، انتشارات صدرا.
2. اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب، شهيد مطهری، انتشارات صدرا.
3. جوانان و روابط (پاسخ به پرسش‌های پيرامون روابط دختر و پسر) مقيمی از همين مركز (مركز مطالعات حوزه).

پِی‌نوشت‌ها:
1. جوادی آملی، عبدالله، زن در آئينه جلال و جمال، (چاپ 4، انتشارات اسراء قم، 1378) ص 394.
2. شهيد مطهری، مرتضی، مسئله‌ی حجاب (چاپ 42، انتشارات صدرا، قم 1364) ص 241.
3. زن در آئينه‌ی جلال و جمال، ص 395 و مسأله‌ی حجاب ص 93.
4. مطهری، مرتضی، اخلاق جنسی در اسلام و جهان غرب (انتشارات صدرا، قم بی‌تا) ص 69.
5. سوره‌ی نور، آيه 31.
6. سوره‌ی احزاب، آيه 33.
7. سوره‌ی يوسف، آيه 24.
8. سوره‌ی قصص، آيات 23 و 25 ؛ و علامه طباطبايی،‌ محمد حسين، تفسير الميزان، (چاپ دوم، دارالكتب الاسلاميه، قم 1393 ه‍) ج 16، ص 129.
9. ريی‌شهری، محمد، ميزان‌الحکمه، (چاپ اول، دفتر تبليغات اسلامی قم، 1362) ج 4، ص 540.
10. حر عاملی، محمد ن حسن، وسائل الشيعه (چاپ 6، دارالكتب اسلاميه، تهران 1403 ه‍) ج 14، ص 144، ب 106، مقدمات نكاح، حديث 5.
11. همان، ج 14، ص 143، ب 106، مقدمات نكاح.